wrong, undue, unjust, unreasonable;
unnecessary, needless, useless, vain;
—, ի —, unduly, in vain, uselessly, without reason, improperly, wrongfully;
— ամօթ, bashfulness, sheepishness;
հոգալ ի բանս —ս, to believe in idle gossip.
κενός vanus ἁναίτιος, ἁνάξιος indebitus, immercus, immeritus. Որ ինչ է արտաքոյ պարտեաց եւ իւաւանց. վայրապար. անպատճառ. ընդունայն. սնոտի. անպիտան. անիրաւ. փուճ.
Մի՛ հոգասցին ի բանս տարապարտս. (Ել. ՟Ե. 9։)
Ի տարապարտ խորհուրդս կամ մտածութիւնս։ Տարապարտ բարկութիւն կամ աղաղակ կամ մոլորութիւն կամ փիլիսոփայութիւն. (Ագաթ.։ Յհ. իմ. երեւ.։ Շ. մտթ.։ ՃՃ.։ Սեբեր. ՟Դ։)
Իջցուք ի տարապարտ հպարտութենէ. (Եզնիկ.։)
Փրկեա՛ զիս ի տարապարտ մահուանէս. (Յհ. կթ.։)
Սկսան անիծեալքն եւ տարապարտքն կշտամբել. (Եւս. պտմ. ՟Թ. 7։)
ՏԱՐԱՊԱՐՏ. մ., Ի ՏԱՐԱՐՊԱՐՏ. cf. ՏԱՐԱՊԱՐՏՈՒՑ. εἱκῆ temere.
Տարապարտ հպարտացեալ. (Կող. ՟Բ. 18։)
Տարապարտ զրկեալ գտանէր ... Տարապարտ սողել։ Տարապարտ (այսինքն ընդ վայր) հարկանել զիս։ Մինչ տարապարտ առ իս շարժին (կիրք). (Յհ. կթ.։ Մագ. ՟Լ՟Ա։ Յիսուս որդի.։)
Զուր տարապարտ օգնիցեն ձեզ. այսինքն յանօգուտս. յն. ունայնս եւ տարապարտս. (Ես. ՟Լ. ՟Յ։)
Ո՛չ է ի զուր եւ ի տարապարտ գալուստ նորա. (Եփր. համաբ.։)